Σα βότσαλο που κανει πηδηματακια ,στα ηρεμα νερα των σκεψεων μου... ...και υστερα κυκλοι-τοσο μικροι-μα αρκουν για να φερουν την ταλαντωση ,την ταραχη. λεξεις που κανουν τις σκεψεις μου να σαλευουν,να σηκωνουν κυματα-κυκλους να κανουν στο νερο του μυαλου και της υπαρξης... τα κομματια-σκεψεις μου βρισκονται πλεον διασπαρτα στο καθε κομματακι,στον καθε κυκλο της ζωης μου. δεν θελω να τα βρω,θελω να υπαρχουν καπου εκει στον χωρο-χρονο,ωστε να θυμιζουν πως καποτε αυτες οι σκεψεις γαληνιες ηταν... μεσα στα κρυσταλλινα νερα του μυαλου μου...
.ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΜΠΟΤΣΑΚ.ΚΟ/ΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου