Λέξεις

Προσπαθώ τις λέξεις να αγγίξω
Να μιλήσω μαζί τους-να τις νοιώσω
Όμως δεν τις φτάνω,η ηχώ μου...χάνεται Στο χάος που τις περιβάλλει..
Κύματα σχηματίζουν τα γράμματα... Πάνω στο πέπλο του πολικού σέλας.....,
Στην άκρη που τελειώνουν τα χρώματα 
Της ίριδος,την πρόταση θα βρείς.... 
Και εμένα που θα κολυμπώ 
στο ποτάμι... Της αιώνιας σιωπής.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΜΠΟΤΣΑΚ.ΚΟΡ/Ος

To βότσαλο

Σα βότσαλο που κανει πηδηματακια ,στα ηρεμα νερα των σκεψεων μου... ...και υστερα κυκλοι-τοσο μικροι-μα αρκουν για να φερουν την ταλαντωση ,την ταραχη. λεξεις που κανουν τις σκεψεις μου να σαλευουν,να σηκωνουν κυματα-κυκλους να κανουν στο νερο του μυαλου και της υπαρξης... τα κομματια-σκεψεις μου βρισκονται πλεον διασπαρτα στο καθε κομματακι,στον καθε κυκλο της ζωης μου. δεν θελω να τα βρω,θελω να υπαρχουν καπου εκει στον χωρο-χρονο,ωστε να θυμιζουν πως καποτε αυτες οι σκεψεις γαληνιες ηταν... μεσα στα κρυσταλλινα νερα του μυαλου μου... 
.ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΜΠΟΤΣΑΚ.ΚΟ/ΟΣ